Juan José García Cota, xefe dos servizos médicos do RC Celta e director da Clínica RC Celta, analiza as consecuencias que pode traer o parón da competición provocado polo “coronavirus”, O galeno celeste explica as instrucións que levaron todos os integrantes do primeiro plantel para minimizar calquera risco de contaxio e opina sobre como debería ser o regreso á actividade deportiva antes de reiniciar de novo os partidos oficiais.
1) ¿Qué recomendacións tiveron os xogadores e corpo técnico durante a última semana de adestramentos para minimizar riscos?
Antes de cortar os adestramentos deilles unha charla aos xogadores sobre que é este virus, as formas de contaxio e as cousas que había que facer para minimizar riscos. Tamén información sobre que é un virus non importante para eles digamos, se non para a poboación de risco, co cal non é que a eles lles competa, pero se ás súas familias.
2) ¿Qué recomendacións désteslles durante este parón en casa (agora corentena)?
Unha vez que se inicia o parón xa non temos contacto físico con eles. As últimas recomendacións son que eviten saír de Vigo, aínda que despois saíu a norma de confinamento no domicilio e indicóuselles que os familiares doutras zonas, sobre todo onde a incidencia da enfermidade é maior, non acudisen a visitalos e mantivemos as recomendacións de non saír de casa, lavado de mans e se teñen que saír a facer a compra ou por necesidade que repitan lavado de mans ao volver e eviten contacto con persoas alleas á súa familia.
3) ¿Mantedes contacto cos xogadores para saber como están, posibles molestias, etc?.
Mantemos contacto diario. Cada día envíaselles unha mensaxe para que nos remitan ao servizo médico calquera tipo de síntoma que poida ser compatible co inicio desta enfermidade ou que puidese non selo. Se teñen dor de cabeza ou algo de febre o máis frecuente é que sexa por outro tipo de proceso moito máis banal incluso, pero queremos que nolo remitan e por iso contactamos diariamente con eles.
4) ¿Están preocupados os xogadores ou corpo técnico? ¿Transmítenvos moitas dúbidas sobre o virus ou posibles lesións?
Si están preocupados desde logo, máis que por eles, porque saben que son unha poboación de risco infectivo pero non en principio de risco de enfermidade importante e moito menos de risco vital, polos seus familiares. Están preocupados polo que supón esta enfermidade, pola súa trasmisión e porque pode afectar, como dixen antes, a familiares seus que se estarían dentro desas poboacións de risco.
5) O risco de lesións é mínimo e os xogadores con molestias poden realizar exercicios para mellorar. ¿Qué poden facer?
Todos os xogadores teñen un programa de adestramento e aqueles que estaban nunha fase de recuperación de lesións manteñen o seu programa coas limitacións que supón non ter as instalacións que temos habitualmente a noso alcance pero se se lles controla a realización deste tipo de programas por parte do preparador físico e do recuperador
6) Se o parón alárgase, ¿será necesaria unha mini pretemporada para retomar a competición e evitar lesións?
Se este parón alárgase, e xa o está facendo, se vai ser necesario facer unha aclimatación e readaptación nova para a actividade. Se non se realiza esa mini pretemporada, e dependendo do tempo que se estea parado, o risco, xa non só de non ter unha adecuada prestación como futbolista, se non o risco de lesións vai aumentar moito.
7) ¿Serán máis factibles as lesións musculares se o xogador está varias semanas de baixa e retoma os adestramentos?
Despois dun parón deste tipo está claro que se non se fai un proceso de readaptación o risco de lesións é moito maior, e vaise a producir. Temos que avogar porque se se recupera nalgún momento a competición podamos ter tempo para facer esa fase de readaptación e minimizar na medida do posible o risco de lesión.
8) A nivel médico, ¿qué supón este parón para os xogadores?
A nivel médico supón que, por unha banda para aqueles xogadores que estaban nunha fase de recuperación é probable que alargue os seus procesos de volver ao deporte. Doutra banda os xogadores que estaban ben, o parar fai que o sistema musculoesquelético deixe de ter os estímulos que xera o propio deporte. Por moi ben que se adestre, vai ser limitado en domicilios, con todo o que iso leva. Obviamente o risco de lesións vai ser moito maior e por iso reitero e insisto que é moi importante poder contar con tempo para facer esa fase de readaptación ou de preaclimatación á nova actividade
